Op maandag keek ik naar Liefde voor Muziek. Verwachtingsvol, want Milow’s adaptatie van ‘Zeil je voor het eerst’ had de spanningsboog alvast strak aangetrokken. Wat een storyteller is die kerel toch. Met ‘Sleeping bag’ vertelt hij een nostalgisch verhaal waar ik meteen ín zat. In een slaapzak aan het kampvuur. In de beleving. In het moment. Ik hoorde het geknetter, zag de dansende vuurtongen en voelde hoe de warmte zich verspreidde op mijn huid, en eronder. Een schot in de roos.

Muziek doet iets met mij. Het omarmt me voor een knuffel of een dans. Het geeft me toegang tot vergeten hoekjes in mezelf. Tot die magische plekjes vol warme herinneringen en kleine gelukjes. Muziek opent mijn keel en warmt mijn stem op. Muziek raakt mij. Laat mijn zintuigen tintelen. Het helpt me om connectie te maken met iets diepers. Iets essentieel. Muziek legt verbanden en verbindingen tussen gedachten en emoties én spoort me aan tot actie (Don’t stop me now!).

Ik zet muziek o.a. op om:

• in mijn focus-bubbel te duiken,
• een creatieve cha-cha-cha te dansen
• en onbevangen mezelf te zijn.

Dobberen op alfa golven

De juiste schrijf-flow vind ik meestal in instrumentale, klassieke of akoestische muziek. En dan liefst rechtstreeks in mijn oren gepompt via een hoofdtelefoon. Die genres teleporteren me naar een bootje op een woordenvolle oceaan. Woorden die krullen, lussen en golven tot vloeiende, boeiende teksten.

Enkele weken geleden ontdekte ik ‘alfa golven’ dankzij Joke van Ylva (binnenkort meer over deze powervrouw).  Alpha waves helpen je te ontspannen en te concentreren. Wanneer je in alfastaat bent, wordt je ademhaling dieper en je hartslag vertraagt. Via een streamingdienst vond ik een goed gevulde afspeellijst die me helpt om deze tekst te schrijven terwijl een peuter brabbelend rondrent, moeders kirren van plezier, vriendinnen elkaar bijpraten en gezinnen samenkomen in een gezellig drukke koffiebar.

Focus.

Punch en ritme

Wanneer ik mijn aandacht verleg naar vormgeving of fotografie verkies ik dan weer totaal andere muziekgenres. Catchy meezingers van pop-artiesten, klassiekers van de jaren ‘70, een beetje alternatieve rock, ambiancenummers, big band … Productieve punch of eerder een sfeervol ritme? Voor elke mood bestaat er een lied (of een afspeellijst)!

Hier geldt vooral: als het verhaal maar klopt. Want verhalen stimuleren, inspireren en motiveren. Storytelling in muziek werkt geestverruimend. Een goeie song kan het hier en nu verbinden met het toen en ooit. Door de tekst, de beat, de instrumenten, de artiest, de persoon die ik eraan koppel, de sfeer, de herinnering, de droom …

De juiste afspeellijst katapulteert me naar de beste mindset voor elk project.

Liefde voor Muziek

Mijn ‘Maandag Mindset’ voor de komende weken is Liefde voor Muziek. En daar zijn verschillende redenen voor:

• De mensen: VTM brengt een bont gezelschap samen. Artiesten die op het eerste zicht totaal niet matchen (Bart Kaëll en Stef Kamil Carlens?). Toch vinden ze elkaar ergens in de diepte en daar gebeuren wondermooie dingen.
• De teksten: “I wished that everyday was now or never.” Awel Milow, ik ook. Prachtzin! Die staat binnenkort op mijn letterbord.
• De overkoepelende én achterliggende verhalen: persoonlijkheid, ervaring, kennis en skills … die unieke cocktails zorgen voor een muzikale happy hour. En dat smaakt naar meer.
• De interpretaties: wat een liedje bij mij teweegbrengt, is nooit gelijk aan hoe jij het beleeft. Net die verschillen zorgen voor de betoverende charme van de songs, de artiesten en het programma.
• De kwetsbaarheid: vreugde en verdriet, alles is zichtbaar. Alles bespreekbaar. Zonder filters, en tegelijk ook zonder te vervallen in smakeloos voyeurisme. Het is geen simpel evenwicht om te bewaren, maar het programma slaagt er toch in.

Kortom, Liefde voor Muziek is een prachtig programma dat de komende weken zonder twijfel de soundtrack voor Shots & Stories gaat aanvullen. En wat vind jij van het programma? Keek jij ook naar de eerste aflevering? En hoe groot is jouw liefde voor muziek eigenlijk? Laat maar weten in de reacties!